Sasihitzak sutzerakoan sasoi hutsa

sentitzen dut;

hitz hutsak suntsitzen direnean sasoitzen

zait bihotza;

hitz arrotzak deusezten dituzten armen garrak

izanen dira nire betiko hitz kuttun eta xarmanten

koilare bakarra eta laztana.

 

                  Hitza ta pitza...

                  haizeak dakarrena haizeak darama

                  batzuk usain ederra uzten digute, halere,

                  hain gutxi dira hitz horiek...

 

                  Hitza ta pitza

                  atsoak leiho batetik bestera

                  atzoko kontu zaharrak marmarka.

 

                  Hitza ta pitza

                  harategian, ororen haragi biguinak

                  disekatzen...

 

                  Hitza ta pitza mitinetan

                  lau urtetan ezin egin daitezkeen

                  gauzak zikoizten.

 

 

 

© Gema Lasarte

 


susa-literatura.com