Nire gela?
Nire gelan ateak, zur zaharrezko marroi iluna,
deskriba dezake malko eta irribarre; leihoak,
zuri argia, kristalaren transparentziaz
nolako desirak abiatu diren jakin badaki;
pareta berdea, eta hezea,
hormairudiz betea; lanpara baten alboan
ohea, ametsetarako bazter enea; armarioak,
erdi zabalik, inolako lotsarik gabe erakusten du
ezordenuz pilaturiko arropen irudi anizkoloreduna;
ispilurik ez;
erdian, elkarri begira, mahaia eta aulkia gaurko ia
arratsalde guztian nirekin bat izan dira; lurrean
baso bat ur, banaizezpanaiz egarri.
Musika soinua airean,
zigarroa hautsontzian,
cassette-zintak ondoan,
liburu batzu pilaturik
eta imajinazioa joanik.
Hau nire gela...
A!, eskuan luma eta papera,
nire gustura aldatu egiteko aukera.
© Kepa Fdz. de Larrinoa