9-2-81

(second part)

 

Aterkipetan

beraiek prestatu zuten odolezko tortila

jaten,

ikus ditzakegu:

langileak.

Betiko langile lerdoak,

atzoko zanpatuak,

gaurko zapaltzaileak,

biharko zanpatuak.

-Ai Aresti bai itsua zeundela-

Arantzazko otoitz eta gurutzetutako

torturadoreen

ipurdizulo beltzekin musuka.

Inperial tabakodendarien alu

higuingarriak

miazkatzen.

Hurrengo egunean bizkarra puskatuko dieten soilune

txapeldun distiratsuak,

distiratzen.

Denak elkartuak, tinko-tinko,

losindu, beilatu, txupeta ipini zietenak

maitasunki tutu beroa eman zietenak,

madarikatuz.

Kontsolamendu bat bakarrik

geratzen zait:

onddoa lehertzen denean

denok elkarrekin eztanda egingo dugu.

Eta beste bat, agian...

Bihar hamabietan

eguzkia leihotik sartzen denean

eta ohetik altxatzen naizenean,

zuei, bizkarra gehixeago

makurtu egingo zaizue.

 

© Xabier Montoia


susa-literatura.com