NOCTURNO-4

 

Estanbulgo gau gardenak,

ilargia zarramazkatzen duten minareteak,

nere bihotza hilontzen duen isiltasun alaia,

baretasuna, beztasuna birrintzen duen argitasuna,

irrikitzen ditut.

Nere ametsak inguratzen zaitu

zure ile artean lazkatzen da

zure aluan barneratzen da

zure bularrak ferekatzen ditu.

Hin murrailatua,

hiri galdua,

opiozko goxotasunak gelditzen dira, urrun

zure benturak urrun kulunkatzen dira.

Hartako, bakarrik, gatzazko eskukada bat

geratzen da nere eztarrian.

 

© Xabier Montoia


susa-literatura.com