Nere kitarra baino gehiago behar haunat

Conraden liburu batetan baino hire begietan

abentura gehiago irakurtzen dudalako.

Nere entsaladan hire ezpainek bakarrik

ipintzen dinate zaporea.

Antonkurkuilu bikain batetan bezala

hire belarri txikietan bakarrik entzuten dinat

itsasoko zurrumurrua.

Hire sudur-mizpiratik bakarrik

sartzen dun haizea nere biriketara.

Hire lepoak bakarrik

zerbitzen zidan mukulu gisa.

Hire besakeek bakarrik

dinate laranja usaina.

Hire hatzek bakarrik

jotzen dizkinate abesti guztiak.

Hire zilborretik bakarrik

erazten ditun harri preziatuak.

Hire sabel gainean bakarrik

atseden hartzen din nere buru lasaituak.

Hire alutik bakarrik

antzematen dun paradisua

(oraindik baldin bada)

Hire ipurdiko putzak

hashiseko lurrun deliziosoekin bakarrik, izan ahal ditun alderatuak.

Hire hileroko likidoek bakarrik

dinate esnegain, ezti eta te mendazko zaporea.

Hire hanketatik bakarrik

-tobogan arina-

irrist egiten dinat, haur bat bezala, gozatzen, kuxin

bigun eta leun diren zure lumatxozko oinen gainean

erortzeko.

Hi gabe geratzea

insomnio gauean tabako gabe

geratzea baino okerrago dun.

 

© Xabier Montoia


susa-literatura.com