GOIZ HURA

 

Nahi nüke orano goiz hura ikusi

üdazken nagiteko ürratsen sokorri

bilakatzen zela, zelü zola gorri,

argia ürratzean ene Arhantsusi...

 

bapatean kürloak, hodei itsasoa

goiharatzez apal, üdüri balakan,

kuru-kuru ozenez iragan kalakan

gatibatzez betiko ene bazter-soa!

 

eta doi bat gorago zelüko sabaian

ürzo saldo ixilak hegalen kemenez

bazoatzan eztiki urdinki nasaian:

 

ikara nintzan bakez eta hasperenez

hegazti horiekin, ortzondo lasaian,

bizitza taigabeko bidaje ez denez!

 

© Itxaro Borda


susa-literatura.com