Zergatik daude zuenak ez beste puntuak oro
itsutzen dituzten argi kanoiak?
Zein ziegatan gatibatu dituzue gure azoketako fruituak?
Nortzuk zarete zuek?
Nondik jaso dituzue gure bizitzetako liburuak?
Zein tintontzi darabilzue zuen dekretuetan
ametsak fusilatzen dizkiguzuenean?
Goizalde heze batez zabaldu zenuten nire gelako atea,
sarraila miopeen giltza astunez.
Biharamunak
estrategia suizidek sortutako
maparen abiapuntuak dira,
izurriaren kontrako txertatze masiboak;
sekula egongo ez diren arrosen arantzak
miratzen dituzte antiojo okerrekin.
Badirudi haize eta babazuza mehatxuak
egin dituela eguraldi kazetariak.
Non gordeko dituzue zuen
kontrabandoko guardasolak?
bisita ote ditzakegu gabardinak kendu barik?
Gutun ezkutuak kloroformoz busti dituzue,
zoriontasuna hedatzeko langabezia ilaran.
Farola bakoitzaren paisaia
terrorista bihurtu dira aurpegi bako begiak.
Gure auzuneetan merke kotizatzen da duintasuna
makilakadaka hautsitako lepoak,
izuaren langileak, aurpegi seriosak jantzirik,
egongelaraino sartu zaizkigu
orro garratzen bila zerbitzatzen digute gezurra
gerra ministerioko serbilletetan.
Hil dira
gure heroi partikularrak
etakideak ziren ikastolako urteak.
Gasolinatan itorik hil dira.
Heriotza ohorezko abentura inozenteak zireneko
sasoiak gure salaketen hautsezko
kaxoietan sartu dituzte.
Hau ez da antzutasunaren gorpuzte krudela baino,
psikiatriaren garapena ikertzen dute
etxera bidean bakardadea laguntzen duten
biolentziaren milaka begiek.
© Urtzi Urrutikoetxea