Azken lurra

Inondik errenditzen ez den ura da gure maitetasuna

Zoratu egiten da

Hegazkinak islatzen ditu

Teilapeak iluntzen akorduetara amarratuta

Egitate mingarri anitz eman da ontzat

Etxeratze hitsen durundioa inongoa izatekotan

Eta minbizia aukeran

Zein erdi arotatik zein bestiariotatik irten du gure maitetasunak

Itutez jota hiltzeko ginoan den zeruak

Geure burua beste etsairik onesten ez duen lurra

Jendea batera bizitzen maitasun froga beraren hegian

Minutu berean lurmutur berean

Gure maitetasunak ez daki

Ez daki hegan

Ez da kalatxori

Darabiltzan orratzek bestelako iparrak dituzte xerka

Itsasgorak ekarriko ez dizkigun iheslariak

Itsasbeheran utziko ez dugun edertasuna

Hau da agin ziezaguketen azken zerua

Ez dago inor ebakuatzerik

Hildakoak ohean direla abandonatu ditugu etxeak

Hipermerkatuetako aparkalekuak dauzkagu igandeetan elkar maitatzeko

Hegazkinak teilapeak eta itoak estu amarratuta

Zu ez zaitut abandonatuko

Azken ordutan ez da bonbarik lehertu baina ez da heldu bakea

© Jose Luis Otamendi