Ortzeak berdinak dira.

urdinak gorrixkak grisak beltzak

errepikatzen dira

bila nabilena aurkitu ez dudanean

arratsaldea erortzen dator burumakur negarti

negu usaina belardietatik behera jaisten

zerbait hobeagoren esperantzan uzten gaitu

gailurra iritsi baino lehen hilez gero

bidea amaituko duzula jakinik

nahi dudan guztia zu bazara

pinudiak lo hartu du

badela oraindik borondate onesturik

lurraren mirariak ehotu gabea

muinoaz beste zerua iraileko horiz jantzia

belea soroan abesten

negu usaina zeraman

urre koloreko

udazken arratsaldearen bila nabil

bere izpiak sentitu nahi nituzke

urkatu doratuak

bere ausentziak

gaua ekarri zidan

begi ilunetan itsatsirik

ortzeak berdinak dira.

belarretan flotatuz errepikatzen dira

ordu honetan

urretxindorrak ezkutatu edo isildu egiten dira

paisaiak finkatzen argiaren eskasian

zerua ainguratzen beti leku berean

ikusten ditugun izarretan

 

geldotasun gehiegi heriotzaren mezua igarotzen

harea

bihotzaren kolpea

poza eta goibeltasuna aldi berean

lantu olatuetan gora behera urperatuz

zerutar marinela ortzearen naufragoa

 

jakitun da arratsa besarkatu ezean

bereganainoko bidea korrituko duzula

nahi dudan guztia zu bazara

 

© Xabier Aldai


susa-literatura.com