Hau da azpeitia diot eta

ez naiz lotsatzen

ostikoz jotzen dut haizea

ezpain artean ditut gordetzen

aintzinako zizareen etsipenak

hontzen ulu eta habiak

eta ez naiz isiltzen ez

ez naiz isiltzen

ez bada ozenki mintzatuz

 

hau da azpeitia diot

kuriositateaz begiratzen ditut

zubiz lepa-estuturiko ibai herdoilduak

betzulo beltzen galdera ikur keinu

eszeptikoak etxe zahar etxe berriak

rutinaren ke zutabe beltzak zeru zaharrak zeharkatzen

aiton-amonak helduak gora eta behera

kez lohituriko oroitzapenak narraztatzen

 

hau da azpeitia diot

bere mamuei begira hau da ene askatasuna

huntzez eta belez bete

gaztelu abandonatua hemen epaitzen dira

kolore guztietako gizakiak irudimenaren

zerrautsezko hilkutxetan hilobiratuz

hemen bizi dira

hemen hil ziren

azpeitian

 

hau da azpeitia diot

tabernek jan dituzte herri honetako

gazte uniformatuen arima jolas agnostikoak

hauek dira azpeitia taberna azkoitia

taberna euskadi taberna

mundu osoa azpeitia taberna da!

hau da azpeitia bai

hau da azpeitia diot

hemen ama da semearen heriotza jakiten azkena

hau da azpeitia diot

tabernatik irtenez

 

© Xabier Aldai


susa-literatura.com