Frantsesa

ilustratzeagatik

joachim,

plaza bat eraiki diate

eta larrazkeneko

igandeetan

iturriko urak

itsaso,

erdian

jartzen gaituk:

-mutil hartaz pentsatzen

ari haiz oraino

ezta?

hire erromako herrimina

denetan bilatuarren

joachim,

bakardadearen hatzak

baizik ez

ditiaguk

aurkitzen:

-aurtengo beaujolais

berria gozoa dun

ezta?

amodioa xuxurlatzeko

ordu herbailetan

periferiko hegian

PCaren zain

pausatzen gaituk

joachim,

ilargiari begira:

-oin bederak izariko

zapeta jantz dezakeen

ezta?

nolabait

oinutsik ibiltzea

laketago zaiguk

joachim,

seaska kantak

zizelkatzen ditiaguk

zeru ankerrak

eztituko dituzten

ainarendako

joachim,

desolazio egunak

pasatzen zaizkiguk

nehorekin

mintzatu gabe

joachim,

solas uholdeak

askatuko bide ditik

telefonoak:

-haiduru egote hori

zail zaidan

ezta?

ahuntz edo arrano

bihurtzeko

ametsez

ibaien murmurioz

gosez gaudek

joachim,

eta ilunak

harrapatzen gaituelarik

kalipsoren ezpainak

samurrak dituk:

entre les loups cruels

j'erre parmi la plaine

je sens venir l'hiver

de qui la froide haleine

d'une tremblante horreur

fait hérisser ma peau,

joachim.

 

© Itxaro Borda


susa-literatura.com