ESKUTITZA

Hasiera-hasieratik jaitsirik

Haran berrira, beltzuri

Eguzkiagatik eta bide galduagatik,

Zuk benetan irauten duzu: gaur

Nik, ardi-hesiaren barnean ezkutaturik,

Bapateko txoria iragaiten entzun dut,

Garraisika ekaitzaren kontra, eta aurkitu

Urtearen arkua biribil osoa zela,

Eta maitasunaren zirkuitu higatuak

Berriro ekin dio etengabeko bira armoniotsuari.

Ikusiko da, pasatuko, guk ikusi bezala

Enara teila gainean, udaberriaren berdea

Lehen hotzikara, iragan da

Bagoi bakartia, Udatzeneko

Azken mugimendua. Baina orain

Bekoki etxetiarra hausteko,

Gauaren sakon-sakoneraino gogoetak berotzen

Datoz zure gutunak, zu legez mintzatuz,

Anitzez jardunez baina ez etorreraz.

Mintzoa ez da bukatu ezta hatzak sormindu,

Maitasunak sarritan bidegabeko erantzuna

Jaso ez badu, engainatu dutelako seinale.

Ni, urtaroekin zintzo, ezberdin

Mugitzen naiz edo maitale ezberdinarekin,

Galderak ez dakar berez baiezkoa,

Basa jainko honen harrizko irribarrea

Aurrera sekula herabe izanen ez dena,

Esan nahi duena baino gehiago esateaz beti izu.

© Wystam Hugh Auden
© itzulpenarena: Juanjo Olasagarre