Bizarginenean sartu eta esan nion
gozo:
«Mesedez, orraztuko zenizkidake belarriak?»
Larritu zen bizargin gizarajoa
aurpegia
madari baten antzera luzatzen zitzaiola.
«Zoroa!
Pailazoa!»
irten zitzaizkion hitzak.
Txilio txilioka abiatu zen iraina
eta denbora lu-u-u-uzez
barre egin zuen norbaiten buruak
jendetzaren artetik nabarmenduz
sardinera batek bezala.
© Vladimir Maiakovski