ZUGAN GOGOA

Etxetik urrun nagoela herbeste mingarrian inguruan dudan oro hotza eta goibela, ezezagunez beteta kale eta tabernak, arrotza zaidan erdera ulertu ezinean. Zugan gogoa. Sarritan geratzen naiz paretari begira, noiz ikusiko zaitudan behin eta berriz galdezka, horrela egoten naiz luze, dena naiz oroitmina, malko mingots bakar batek lausotu arte soa. Zugan gogoa.

© Xabier Montoia