JOSEPA MENDIZABAL ZALDIBIAN
Etarren ama urrikariek
bakea dute merezi
bihotz-ikara izugarrian
dardaraz baitira bizi
Etarren amek
asko sufritzen dute.
Andre hauen bihotzean
kabitzen da
munduko min guztia
Aitak
Lemoako frentean
hil zizkieten.
Nebak
gartzelatik deserrira
ibili zaizkie
barreiu.
Eta orain semeak
kaminoetan
erortzen zaizkie
zerraldo...
Etarren amek
asko sufritzen dute,
semeak hiltzen dizkietenean
eta batez ere
semeek hiltzen dutenean...
Arrosa gorri-zuri
idien apatsek zapaldua
bezalakoak dira:
Andre urrikari hauez
urriki zaitezte...
Zeren Euskal Herria
Axularren sagarroia
bezalakoa
da.
Bere egitez ere
nekez erditzen da
baina bere faltaz
nekezago,
penazago...
Eta ETA
(lehen zen EDO)
sagarroiak bere burua
erditzera
apoderatzen duen harria
da.
Asko izan da karloez
eta arantzeez...
Hainbeste otoitz...
hainbeste ezpata-dantza,
euskal-meza,
zortziko nagusi,
alboka,
txistu...
Hainbeste hostia, alu eta potro...
Herri honi
erditzeko tenorea
tokatu zaio...
Mutilen barrabil ostikatuak
eta
neskon diti zigarroz erreak
dilatazio-minak izan dira
baina
andreon sufrimentu-moralarekin
expulsio-mina
dator.
Herri kobarde (hain balent) hau
bere libertateez
erditzen da
Santa Gurutze honetan...
Eguzkiaren ateko tortura-lekutik!
Josepa Mendizabal Zaldibian
asko penatzen da...
© Gabriel Aresti