«Zatiz baino ez da ezaguna Gandiaga eta, erran gabe doa, azalez. Gandiagaren harria elorriaren sorleku menditarra zen euskal gizarteak kalera egin zuenean, haitz zen, basati, urruneko. Eta batez ere, harri hari herria falta zitzaion. Elorri ez da ordea ihesmodu bat, inguruarekiko atxikimenduaren poema da Elorri, inguru hori kalea ez izatea zen arazo. Egia da poeta bizi den munduan ez dela Gaizkia ageri, edo beste hitz bat erabiltzearren, Gatazka. Baina ezta Arkadiarik ere. Gandiagak haitza, elorria, euria kantatzen dituelarik paisajismoa gaindi tzen du, naturarekiko makurdura minbera ageri da aurrenekoz gure literaturan. Panteismoa dakar fededunak».
(Koldo Izagirreren sarreratik) |