IZTUETA'REN ESKUTITZA
AGUSTIN PASCUAL ITURRIAGA'RI
|
Be-aldean daude oarrak. Berdiñ, Arozamenak bildutako amodiozko gaiñentzeko bertsoetan. |
|
1 Nere adiskide txit prestu ta argia: artu baitet bedorren karta pozgarria; aiñ zegoen gozoa ta ongi jarria ez da bedorrentzat au mirari aundia. 2 Ezkontzak izan oi du asko langai modu, batean irabazi ta bestean galdu; alaba utzitzea ez nuke aiñ damu, baldin senarrak ongi maitatutzen balu. 3 Erri aundi oetan askotatik gutxi senarrarekin ongi oi dirade bizi; batzuek zatika ta besteak igesi ezkondu bezin laister oi dituzte utzi. 4 Egin ezkeroztanik alakoen jabe eraman bear ditu zenbait atsekabe. Neska zar egoteaz ere lanak daude iñork ez nai gelditu bat edo bat gabe. |
Nere adiskide mamia: txit etorri da bedorren karta egokia, ta denbora bear danezkoan, zeñaren zati guztiak azaldu diozkadan nere alabari [1], gure adiskide jakiñen aurrean, eta serbitzatu sermoirik onenak baño ere geiago. Ez det lekurik gaur. Bedorrena beti, Iztueta.
[1] «Ezkontza» deritzan bertsoetan aipatzen da Bautista Garralda. Ignacia, Iztueta'ren eta bere bigarren andre Kontxesi'ren alaba, 13-7-1806 jaio zan; eta ezkondu Azpiazu'tar Jose Antonio rekin 3-3-1828, Donostia'n. Alaba au aitarekin bizi izan zan, eta Iztueta bera illabete gero, 8-4-1828 ezkondu zan, irugarren aldiz, Asuncion Urrozola'rekin. Kantan noski alaba au aipatzen da.
[2] Onela erantzun zion Iztuetak Pascual Iturriaga'ri, zeñek biralduzion berso oek:
Dabidek, zartu eta
Sunamita artzeko
esan zian zuela
oñak berotzeko.
Adiñ ortan, Batista,
dek askoz obea
Palentziako manta
ez andre gaztea.
Ez badu gauza orrek
erremediorik
artzak konsejutxo bat
gaur nere aotik!
Esnatzen aizenean
goizean lotatik
ostikoka botazak
andrea aldetik.
Bi bakarrik ipintzen ditugu emen. Berez, sei dira.
© Juan Ignazio Iztueta