1

Neure adiske on

irme ta mamia,

artu det izkida, zeuk

euskaraz jarria;

aiñ dago goixoa, ta

ederki neurria,

irakurten emon deust

atsegin andia!

          2

Berbatik ezagun da

gizonaren griña,

agerri da zerala

euskaldun tint piña;

esker onak emonaz

zeuri asko milla,

gura neuke erantzun,

baino ez naiz diña!

          3

Españia guztiko

jaun, eta jabea,

buru-ontar Fernando

geure Erregea:

biotzetan daukagu

ondotxo gordea,

ezin gentzake izan

beste bat obea.

          4

Bere alaba, anai,

emazte ta guzi

urte askoz dezala

Jaungoikoak bizi;

biotzeko mamitio

ez gentzake itxi,

euskalduna maite du,

ez alere gitxi!

          5

Kantauritarrekaz da

itzkuntza eurena,

mundu guzti-guztian

izan zan lenena;

oraingiñoko-etan

danik ederrena,

nork eztaki gu aen

tokian gaudena?

          6

Geuren asaba onak

euskara garbia

gordairu zuten ondo

zeren dan argia;

aek bezin maite guk

bagendu Erria,

ikasola bertatik [1]

legoke jarria.

          7

Txori-buru puztuen

lumatzar ariñak,

jalki izan dituzte

berba latz samiñak:

galtzeko euskararen

erro mardul piñak,

baino alperrik dira

euren alegiñak!

          8

Gure euskara ezta

burutik jauzia,

sasoian arkitzen da

oraño guzia:

irabazirik, bidez,

besteai auzia,

agertuko da noizbait

ederki jantzia.

          9

Paulo Urribarriko

gogoangarria,

badakit zeradela

euskaldun garbia:

Jainkoak deutsatzula

zori-on ankaia,

zeure gurarirako

naz Etxebarria.